ေက်ာင္းဖြင့္
| |||
မေန ့က တကၠသိုလ္ကို ဖြင့္ေတာ့မည္ဟုၾကားသည္ ။ ေက်ာင္းတက္ေတာေပ်ာ္စရာ ။ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြႏွင့္ သြားလိုက္စားလိုက္
စာက်က္လိုက္ႏွင့္ ။ အေဆာင္မွာေနသူေတြမို ့ တအူတံုဆင္းေတြလို ခ်စ္ၾကေသာ
သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ၾကသည္ ။ တခ်ိဳ ့က ဂြဘက္က- တခ်ိဳ ့က သံတြဲက -တခ်ိဳ ့က
ေမာင္ေတာက၊ အေဆာင္ကို ျမိဳ ့ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြလာ လာေတြ ့ေတာ့ ပို၍
ေပ်ာ္ၾကစၾကႏွင့္ အေဆာင္မွဴးက တားယူရတတ္သည္ ။ အေမက ေနမေကာင္း၍
ရန္ကုန္သြားျပီး ေနရသည္ ။ တလခန္ ့ ေဆးကုေနရမည္ ဆိုျပီး ေျပာသည္ ။ အေဖက
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးမို ့ ရြာမွာ လူခ်စ္လူခင္ေပါသည္ ။ ေမာင္ေလးက ရြာမွာ
ေစ်းဆိုင္ဖြင့္ျပီး မိသားစုစီးပြါးေရးကို ရွာေဖြေထာက္ပံ႔ေနသည္ ။
ျမသႏၱာတေယာက္သာ ျမိဳ ့သို ့ သြားျပီး ေက်ာင္းတက္မည္ဆိုေတာ့
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းရွိရာ စစ္ေတြျမိဳ ့မွာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေနျပီး
ေက်ာင္းတက္ျဖစ္သည္ ။ ေဆြမ်ိဳးေတြရွိေသာ္လည္း လြပ္လြပ္လပ္လပ္ႏွင့္
စာဖတ္ေနလိုသည္ဆိုကာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေန ့လည္ဖက္မွာ
ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မည္ဆိုေသာ သတင္းကို ၾကားရသည္ ။ လာမဲ ့ -၁၉-ရက္ေန ့မွာ
ေက်ာင္းမ်ားကို ဖြင့္မည္ဆိုေသာ သတင္း ၊ အစကေတာ့ မယံု ။ ဖံုးဆက္သူက
သူငယ္ခ်င္း ေစာျမေထြး ျဖစ္သည္ ။
" ေအးေပါ့ဟယ္ - ငါၾကားတာကေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္မယ္ဆိုတာ အတိအက်
ၾကားတာဘဲ ။ အဲဒါ နင္ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ ငါသိခ်င္လို ့ ၊ ငါ့အိမ္ကေတာ့
ေက်ာင္းတက္ေပးဖို ့ စိတ္မခ်ေသးဘူး ။ ျပီးေတာ့လဲ ငါတို ့ေက်ာင္းနဲ ့
ကုလားေတြနဲ ့ေနတဲ ့ ဘုေမရြာနဲ ့ ကပ္ေနတာ-အဲဒီေတာ့ ငါတို ့ေက်ာင္းတက္ရတာ
သိတ္ျဖစ္နိုင္မွာ မထင္ဘူးေနာ္ - "
ေစာျမေထြး စကားၾကားသည္ႏွင့္ စိတ္ထဲမွာ ေဒါသေတြ ထြက္သြားသည္ ။
ဒီကုလားဆိုေသာ နာမည္ကို ၾကားသည္ႏွင့္ စိတ္ထဲမွာ ေဒါသေတြ
တလိပ္လိပ္ထြက္လာျဖစ္သည္ ။
" ဒီေကာင္ေတြရဲ ့ နာမည္ကို ငါမၾကားခ်င္ဘူး ေစာျမေထြး ။ ျပီးေတာ့
ဒီေခြးသားေတြရဲ ့ မ်က္နာကိုလဲ ငါမၾကည့္ခ်င္ဘူး ၊ ခုအခ်ိန္မွာ
ငါသိခ်င္ေနတာက ဒီျမိဳ ့မွာ ဒီေကာင္ေတြ တေကာင္တေလမွ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ ့
အသံဘဲ ငါၾကားခ်င္တယ္ ။ ဒီေက်ာင္းကိုလဲ ငါစိတ္မ၀င္စားဘူး "
ေစာျမေထြးက ခ်က္ခ်င္း ေတာင္းပန္စကား ေျပာရွာသည္ ။
" ေဆာရီး သူငယ္ခ်င္း ၊ မင္းစိတ္ထဲ ဘယ္လိုခံစားေနရမယ္ဆိုတာ ငါသိပါတယ္ ၊
ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ။ နင့္ကိုငါက အခုလို သတင္းေပးတာက သိသင့္တယ္ထင္လို ့
သတင္းေပးတာပါေနာ္ "
ျမသႏၱာက သူနည္းနည္း စကား လြန္သြားေၾကာင္း ေစာျမေထြး ေျပာမွ သတိထားမိလိုက္သည္ ။
" အိုး- နင့္ကိုငါက စိတ္ဆိုးျပီး ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ - ေစာေျမေထြး-
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တေယာက္ကို ငါ ခုလို ေျပာလိုက္တာဟာ ငါ့ရင္ထဲမွာ
ဘယ္လို ခံစား ေနရတယ္ ဆိုတာ သိေစခ်င္လြန္းလို ့ ေပါက္ကြဲသြားတာပါ
သူငယ္ခ်င္းရယ္ - "
" ငါနားလည္ပါတယ္ ျမသႏၱာရယ္ ၊ ငါတို ့ နင္တို ့ဘ၀က အခုမွ လူျဖစ္ဖို ့
စကာစရွိေသးတယ္ ။ ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ျဖတ္သန္းနိုင္ဖို ့
ၾကိဳးစားေနတံုးမွာ ခုဆိုရင္ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ ့ ငါတို ့က သနားလို ့
အရိပ္ခိုဖို ့ ေနဖို ့ေပးလိုက္တဲ ့ ဒီလိုေကာင္ေတြေၾကာင့္ ဘ၀ေတြ ပ်က္ခဲ
့ၾကရတာမလား "
" ဟုတ္တယ္ -သူငယ္ခ်င္း - ငါတို ့ေတြဟာ အရိပ္ခိုဖို ့ ေနဖို
့ထိုင္ဖို ့ စားဖို ့ေသာက္ဖို ့ ငါတို ့ရဲ ့ ေျမ ေတြ - ငါတို ့ ရဲ ့
လယ္ယာေျမေတြကို ေပးခဲ ့ၾကတယ္ေလ ။ အခုေတာ့ အရိပ္ခိုတဲ ့အေကာင္ေတြက ငါတို
့ကို ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ျပခဲ ့ၾကျပီ -သူငယ္ခ်င္း - ခုအခ်ိန္မွာ နင့္ကို
ငါေျပာေနခ်ိန္မွာ ငါမ်က္ရည္က်ျပီး ေျပာေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ေစာျမေထြး
"
" ငါ နားလည္ေပးပါတယ္ သူငယ္ခ်င္း "
ျမသႏၱာက သူမေျပာေသာ စကားကို ၾကားရေသာအခါ မ်က္ရည္က ထိမ္းမရဘဲ
တလိမ့္လိမ့္က်လာသည္ ။ ငိုေနတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုေပမင့္ သူမမည္မွ်အထိ
ငိုေၾကြးပူေဆြးေနသည္ကို လူတိုင္းနားလည္ၾကသည္ ။
" နင္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါလား သူငယ္ခ်င္းရယ္ ။ ငါ့အေဖ ပညာသင္ေပးခဲ
့တဲ ့ ဘဂၤလီကုလားေတြဟာ ငါ့့အေဖကို ရက္ရက္စက္စက္ ဒါးနဲ ့ ထိုးသတ္ျပီး
ေခြးတေကာင္လို သတ္ျဖတ္ခဲ ့ၾကတယ္ ။ လမ္းမေပၚမွာ ငါ့အေဖဟာ အေသဆိုးနဲ ့
ေသဆံုးခဲ ့ရတယ္ ။ အေဖေသေတာ့ ငါက ဒီမွာ အေမက ရန္ကုန္မွာ၊
အေဖ့အေလာင္းနားမွာ ငိုေၾကြးမဲ ့သူေတြ ဆရာ ဆရာမေလးေတြက အသက္ကို ဖက္နဲ ့
ထုပ္ျပီး ေျပးေနၾကရတယ္ ။ အခုလဲ ငါတို ့ ရဲ ့ တကၠသို္လ္ေက်ာင္းနားက
ဘဂၤလီကုလားရြာ ျဖစ္တဲ ့ ဘုေမေက်းရြာကေနျပီး ငါေက်ာင္းတက္ေနမယ္ဆိုရင္ ေန
့စဥ္ ေန ့တိုင္း ငါ့အသဲ တစစီ ေၾကြက်ေနမွာဘဲ သူငယ္ခ်င္း ။ ေက်ာင္းမွာလဲ
စိတ္၀င္စားျပီး သင္ၾကားနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ ငါမ်က္ရည္ မက်သည္ဘဲထားဦးေတာ့
၊ ငါ့အေမမ်က္ရည္ စဲေနပါ့အံုးမတဲ ့လား ၊ ငါ့အေမမ်က္ရည္ မစဲသမွ် ဒီကုလားေတြ
ရွိေနတဲ ့ အရပ္မွာ တကၠသိုလ္ မေျပာနဲ ့ တရက္ထဲသင္လို ့ -Phd -ဘြဲ ့
ေပးမယ္ဆိုတာေတာင္ ငါသြားမသင္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္း ။ ဒါမွ ေရာက္ေလရာ
ဘံုဘ၀ကေနျပီး အေဖက ငါ့ကို ေကာင္းခ်ီးေပးနိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းရယ္ "
ျမသနၱာက ေျပာျပီး ဖံုးခ်ထားလိုက္သည္ ။ ေစာျမေထြးက တကၠသိုလ္ပညာကို
သင္ခ်င္လိုေပမင့္ လံုျခံဳေရးမရွိသည္ထက္ ဘဂၤလီကုလားေတြကို တကၠသုိလ္နွင့္
ေ၀းရာ မထားေပးသမွ် အခုလို ရခိုင္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ တေယာက္မွ်
ေက်ာင္းတက္ၾကမွာ မထင္ ။ ျမသႏၱာေျပာသလို တရက္ထဲ သင္လို ့ ဘြဲ ့ေပးရင္ေတာင္
သူမလည္း မသြားလို ့ စိတ္ကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေတာ့သည္ ။ သို ့မွသာ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသမွာကိုး ။။။။။။။။
1 comments:
ေက်ာင္းပံုေခ် တစ္ပံုေလာက္ပါေက ေကာင္းဖို႔
Post a Comment